Rozdział 3

(...) z napisem "Kochanie pojechałam do supermarketu,będę o 18.00.Na blacie zostawiam ci pięniądze ,gybyś czegoś potrzebowała.".Niestety nie tego się spodziewałam,toteż mój nastrój się pogorszył.
   Wróciłam do pokoju,ubrałam się,zjadłam śniadanie.Nie miałam nic do roboty,więc poszłam zobaczyć co słychać u Niall'a.Dzwoniłam,ale nikt nie otwierał.Stałam pod drzwiami przez 15 minut jak jakaś idiotka.Wróciłam do domu.Sięgnęłam po telefon,aby zadzwonić do mamy.Tak dawno z nią nie rozmawiałam.Wzięłam do ręki komórke,a na ekranie widniała wiadomość od numeru 0044 88 ..... Hmmm któż to taki?-pomyślałam. Zżerała mnie ciekawość.Ku mojemu zdziweniu widniał tam tekst o treści: Przepraszam za dziś.Ważne sprawy.Bądź gotowa o 16.00,Lou po ciebie przyjedzie.Niespodzianka! xoxo Niall. Na mojej twarzy pojawił się ogromny uśmiech.A jednak o mnie pamięta..
                         Wystrzeliłam do łazienki.Musiałam ładnie wyglądać!Musiałam!Jeden problem..w jakim charakterze będzie to spotkanie?Ubrałam się elegancko.Włożyłam białą sukienkę,rude buty na koturnach.Włosy upięłam w wysokiego koka,jedno pasmo wypuściłam luźno,zakręciłam je na lokówce,po czym wpięłam wielkiego białego kwiatka.Oczy pomalowałam szarym cieniem,usta zostawiłam w spokoju,gdyż mogły mi być jeszcze do czegoś potrzebne...
                      Zeszłam na dół.Usiadłam na kanapie i chwyciłam za pilota.W tej samej sekundzie ktoś zadzownił do drzwi.Popatrzyłam na zegarek. Cholera,już 16?-pomyślałam.Poleciałam w kierunku drzwi,otworzyłam,po czym ujrzałam Louis'a.Był w dresach.Kurde,ale sie wygłupiłam-powiedziałam pod nosem. Widocznie chłopak zauważył moje zażenowanie.
-Spokojnie,Niall też jest.. to znaczy zobaczysz sama!-wykrzyczał.
-Aha?-odpowiedziałam zdenerwowana.
              Poszliśmy w kierunku samochodu.Otworzył mi drzwi.Wsiadłam,Lou również.Nagle wyciągnął modną bandanę.
-Co ty robisz!!??-wydusiłam z siebie.
-Nic nie zobaczysz,dopóki nie dojedziemy na miejsce-powiedział.Po czym zawiązał mi oczy.
 Czułam się dziwnie,nieswojo.Na dobrą sprawę znam Tomlisona od 2 dni.Nie ufałam mu.. No cóż..
                  Dojechaliśmy na miejsce.Otworzył drzwi,podał rękę i zaprowadził do jakiegoś pomieszczenia.Odwiązał chustkę.To,co zobaczyłam totalnie mnie zaskoczyło.Sprawiło ogromną radość.Niall ubrany w elegancki garnitur podszedł i powiedział.....







****************************************************************************
I co?Jak wam się podoba.Przepraszam,że tak długo,ale jakoś nie miałam chęci przepisać tego.Nawet nie poprawiałam,tylko szybko,szybko wstawiłam.Sorka,że krótki.Tak jakoś wyszło..


Komentujcie.Wtedy kolejny rozdział pojawi się znacznie szybciej.
Dzięki! xoxox